dumas/trzej-muszkieterowie
Bardzo krótkie streszczenie
Francja, XVII wiek. Młody d'Artagnan wyruszył z Gaskonii do Paryża z listem polecającym do pana de Tréville, kapitana muszkieterów królewskich. W Meung wdał się w bójkę z tajemniczym szlachcicem, został pobity, a jego list skradziony.
W Paryżu d'Artagnan niefortunnie obraził trzech muszkieterów – Atosa, Portosa i Aramisa – i został wyzwany na trzy pojedynki. Gdy gwardziści kardynała próbowali ich aresztować, d'Artagnan stanął po stronie muszkieterów. Wspólnie pokonali przeciwników i zostali przyjaciółmi.
D'Artagnan zakochał się w pani Bonacieux, która służyła królowej Annie Austriaczce. Kardynał Richelieu knuł intrygę przeciwko królowej, chcąc udowodnić jej romans z księciem Buckinghamem. Król zażądał, by królowa włożyła na bal diamentowe zapinki, które wcześniej podarowała Buckinghamowi. D'Artagnan z muszkieterami wyruszył do Anglii po zapinki i dostarczył je na czas, ratując honor królowej.
Milady de Winter, agentka kardynała i była żona Atosa, zapragnęła zemsty na d'Artagnanie. Wykorzystując purytańskiego strażnika Feltona, uciekła z więzienia i zleciła mu zabójstwo Buckinghama. Następnie przybyła do klasztoru, gdzie ukrywała się pani Bonacieux, i otruła ją na oczach przybywającego d'Artagnana.
Muszkieterowie schwytali Milady i osądzili ją za liczne zbrodnie.
Tyś nie kobieta — rzekł Atos chłodno — nie należysz do rodzaju ludzkiego, tyś szatan zbiegły z piekła, którego wyprawimy tam, skąd przyszedł.
Milady została stracona. D'Artagnan, mimo żalu po stracie ukochanej, otrzymał od kardynała nominację na porucznika muszkieterów.
Szczegółowe streszczenie
Podział na rozdziały jest umowny.
DArtagnan przybywa do Paryża i poznaje muszkieterów
Młody Gaskończyk wyruszył z rodzinnego domu do Paryża z listem polecającym do pana de Tréville'a, kapitana muszkieterów królewskich. Jego ojciec wyposażył go w żółtego konia, pieniądze i cenną radę dotyczącą honoru.
Bij się o byle co, bij się tym bardziej, że pojedynki są zakazane, więc z tego wynika, że aby się bić, trzeba mieć podwójną odwagę.
W Meung d'Artagnan wdał się w bójkę z tajemniczym szlachcicem, który wyśmiał jego konia. Został ranny, a jego list polecający skradziony. Mimo to zdeterminowany młodzieniec dotarł do Paryża i udał się do pałacu pana de Tréville'a.
W przedpokoju de Tréville'a d'Artagnan był świadkiem swawolnych zachowań muszkieterów, którzy otwarcie szydzili z kardynała Richelieu. Podczas audiencji opowiedział kapitanowi o kradzieży listu przez tajemniczego mężczyznę. Nagle wybiegnął z gabinetu, widząc swojego wroga na ulicy. W pościgu przypadkowo wpadł na trzech muszkieterów: Atosa, Portosa i Aramisa, co doprowadziło do trzech wyzwań na pojedynek.
Gdy d'Artagnan stawił się na pojedynek z Atosem, pojawili się także Portos i Aramis.
Sprawa diamentów królowej
Niespodziewanie pojawiła się gwardia kardynała, próbując aresztować muszkieterów. D'Artagnan dołączył do walki po stronie muszkieterów, wspólnie pokonali gwardzistów. Ta brawura przyniosła mu akceptację trzech przyjaciół i przychylność króla Ludwika XIII.
Wszyscy za jednego, jeden za wszystkich
Muszkieterowie złożyli tę przysięgę, która stała się ich dewizą. D'Artagnan zamieszkał w Paryżu, zatrudnił służącego Plancheta i zaprzyjaźnił się z gospodarzem Bonacieuxem. Gdy żona gospodarza została porwana, d'Artagnan rozpoznał w porywaczu swojego wroga z Meung. Pani Bonacieux służyła królowej Annie Austriackiej i była świadkiem jej tajnych spotkań z księciem Buckinghamem.
Misja do Anglii
Kardynał Richelieu, dowiedziawszy się o wizycie księcia Buckinghama, zastawił pułapkę na królową. Zmusił króla, by ten zażądał od żony założenia diamentowych zapinek, które wcześniej podarowała Buckinghamowi. Królowa, w rozpaczy, zwróciła się o pomoc do pani Bonacieux.
D'Artagnan, zakochany w pani Bonacieux, przyjął misję dostarczenia listu do księcia Buckinghama w Londynie. Wraz z trzema muszkieterami wyruszył w niebezpieczną podróż. Po drodze Portos i Aramis zostali oddzieleni w zasadzkach, ale d'Artagnan z Planchetem dotarł do Anglii. Książę Buckingham odkrył, że brakuje mu dwóch diamentowych zapinek - zostały skradzione przez agentkę kardynała, Milady de Winter. W akcie desperacji książę zatrzymał wszystkie statki i kazał jubilerowi wykonać identyczne zapinki.
Jestem w służbie króla i królowej Francji i należę do oddziału gwardii pana des Essarts. Wszystko, co spełniłem, to jedynie dla królowej, a nie dla Waszej Miłości.
D'Artagnan odmówił nagrody od Buckinghama, podkreślając swoją lojalność wobec Francji. Powrócił do Paryża na bal, gdzie królowa triumfowała, prezentując wszystkie dwanaście zapinek, co zdemaskować miało intrygi kardynała. Za swoją służbę d'Artagnan otrzymał od królowej pierścień z diamentem.
Poszukiwanie wyposażenia i przygody muszkieterów
Po powrocie z misji muszkieterowie borykali się z brakiem funduszy na nowe mundury. D'Artagnan otrzymał tajemniczy list od pani Bonacieux zapraszający na schadzkę, ale gdy przybył do pawilonu w Saint-Cloud, zastał go splądrowany. Pani Bonacieux została porwana przez ludzi kardynała. D'Artagnan wyruszył na poszukiwanie przyjaciół, którzy zostali ranni podczas wyprawy do Anglii.
Odnalazł Portosa w Chantilly, gdzie ten ukrywał prawdę o swoim pojedynku i polegał na pomysłowości służącego Mousquetona. Aramis przebywał u duchownych, przygotowując się do wstąpienia do klasztoru, ale list od ukochanej natychmiast przywrócił go do światowego życia. Atosa d'Artagnan zastał w piwnicy oberży w Amiens, gdzie ten przepijał zapasy, opowiadając mroczną historię o hrabim, który powiesił swoją żonę po odkryciu, że była naznaczoną przestępczynią.
Każdy z muszkieterów musiał znaleźć sposób na sfinansowanie swojego wyposażenia. Portos manipulował swoją dawną kochanką, prokuratorową, udając zainteresowanie inną damą. Aramis otrzymał pieniądze od tajemniczej adoratorki. D'Artagnan zaś zaangażował się w niebezpieczną grę z Milady de Winter, piękną agentką kardynała.
D'Artagnan, udając hrabiego de Wardes, spędził noc z Milady, która obdarowała go pierścieniem. Atos rozpoznał w klejnocie swój rodzinny skarb i ujawnił, że Milady to jego dawna żona, którą kiedyś powiesił za zbrodnie. Gdy d'Artagnan zdemaskował się przed Milady, ta próbowała go zabić, a on odkrył na jej ramieniu znak hańby - kwiat lilii. Z pomocą służącej Ketty uciekł z pałacu.
Oblężenie La Rochelle
Kardynał Richelieu wezwał d'Artagnana i zaproponował mu wysoką pozycję w swojej gwardii. D'Artagnan odmówił z powodu lojalności wobec króla i przyjaciół. Rozpoczęło się oblężenie La Rochelle, gdzie muszkieterowie walczyli przeciwko hugenotom. Podczas oblężenia d'Artagnan został dwukrotnie zaatakowany przez najemników Milady, która zleciła jego zabójstwo.
Muszkieterowie otrzymali zatrutą butelkę wina rzekomo od d'Artagnana. Na szczęście truciznę wypił służący Brisemont, który zmarł, co ujawniło podstęp Milady. Atos podsłuchał rozmowę kardynała z Milady przez lufę pieca w oberży. Kardynał zlecił jej misję szantażowania księcia Buckinghama i sugerował możliwość jego zabójstwa. Atos skonfrontował Milady, zmuszając ją do oddania kardynalskiego listu, po czym została odesłana do Anglii.
Podczas słynnej obrony Bastionu świętego Gerwazego czterej przyjaciele omówili plan przeciwdziałania Milady. Ich brawurowa obrona przyniosła im sławę, a d'Artagnan został oficjalnie muszkieterem. Wysłali listy ostrzegawcze do Lorda de Winter i kuzynki Aramisa, próbując powstrzymać zbrodnicze plany Milady.
Intrygi i zemsta Milady
Milady dotarła do Anglii, gdzie została przechwycona przez młodego oficera Feltona i uwięziona przez swojego szwagra, Lorda de Winter. Ten ujawnił znajomość jej przeszłych zbrodni dzięki ostrzeżeniu d'Artagnana. Planował wysłać ją do kolonii po dwóch tygodniach ścisłego uwięzienia, przydzielając purytańskiego Feltona jako strażnika.
Milady wykorzystała swoją inteligencję i manipulacyjne zdolności, by uwieść Feltona. Udawała pobożną purytankę, śpiewała psalmy i opowiadała zmyśloną historię o swojej cnocie i byciu ofiarą gwałtu. Fingowała próby samobójstwa, by wzbudzić współczucie strażnika. Felton, zaślepiony miłością i żądzą zemsty, uwierzył w jej niewinność i zgodził się pomóc.
Podczas burzy Milady uciekła z pomocą Feltona przez okno zamku. Felton zabrał ją na statek i ujawnił plan zabicia księcia Buckinghama, co zachwyciło Milady. Opłaciła swoją podróż do Francji, czekając na powrót Feltona. Ten udał się do Portsmouth, gdzie po konfrontacji z księciem wbił mu nóż. Buckingham zmarł, a Felton został schwytany, uświadamiając sobie, że Milady go zdradziła.
Tymczasem Milady dotarła do klasztoru karmelitek w Béthune, gdzie przebywała pani Bonacieux. Udając przyjaciółkę, manipulowała nią, dowiadując się o planowanym przybyciu d'Artagnana. Gdy muszkieterowie przybyli, by uwolnić panią Bonacieux, Milady podała jej truciznę. Pani Bonacieux zmarła w ramionach d'Artagnana, a Atos ujawnił, że Milady jest jego żoną, obiecując zemstę.
Niewola i ucieczka Milady
Atos zorganizował pościg za Milady, wysyłając służących na różne drogi do Armentières. Planchet odnalazł ją w mieście. Wieczorem Atos, d'Artagnan, Lord de Winter i pozostali muszkieterowie, wraz z tajemniczym mężczyzną w czerwonym płaszczu - katem z Lille, wyruszyli w pościg. Odnaleźli Milady w odosobnionym domku, gdzie urządzili jej sąd.
Oskarżyli ją o liczne zbrodnie: otrucie Konstancji Bonacieux, zabójstwo księcia Buckinghama, próby zabicia d'Artagnana oraz inne przestępstwa z przeszłości. Kat z Lille ujawnił jej mroczną historię - była naznaczona za kradzież w klasztorze, uwiodła młodego księdza, a później popełniła szereg morderstw. Milady została skazana na śmierć.
Milady została prowadzona na egzekucję nad rzekę Lys. Próbowała przekupić strażników i błagała o litość, ale jej prośby zostały odrzucone. D'Artagnan, Atos i lord de Winter wyliczyli jej zbrodnie, odmawiając przebaczenia. Kat wykonał wyrok, ścinając jej głowę po drugiej stronie rzeki, a ciało wrzucił do wody.
Przyjacielu, bądź mężny. Kobiety opłakują umarłych, mężczyźni mszczą się za nich... — O!... Tak — rzekł d'Artagnan — jeżeli idzie o pomszczenie śmierci tego anioła, jestem gotów pójść z tobą!
Ostateczna rozprawa i zakończenie
Po śmierci Milady muszkieterowie wrócili do Paryża. Król powrócił do La Rochelle po śmierci Buckinghama. D'Artagnan został aresztowany przez hrabiego de Rochefort, ale dzięki interwencji przyjaciół stanął przed kardynałem Richelieu. Wyjaśnił mu sprawę Milady, przedstawiając dowody jej zbrodni i okoliczności egzekucji.
Kardynał, zaskoczony odwagą d'Artagnana i sprawiedliwością jego działań, udzielił mu ułaskawienia. Co więcej, wręczył mu nominację na namiestnika muszkieterów - dokument z pustym miejscem na nazwisko, pozwalając mu samemu wpisać swoje imię. D'Artagnan zaproponował awans swoim przyjaciołom, ale wszyscy odmówili z różnych powodów.
Panowie! Pozwólcie mi w słowach waszych małą uczynić poprawkę. Powiedzieliście, że trzej tylko jesteście, a mnie się wydaje, iż nas jest tutaj czterech.
Te słowa d'Artagnana, wypowiedziane na początku ich znajomości, okazały się prorocze. Po kapitulacji La Rochelle losy przyjaciół potoczyły się różnymi drogami. D'Artagnan objął stanowisko namiestnika muszkieterów. Portos ożenił się z prokuratorową i został baronem. Aramis wraz ze swoim służącym Bazinem wstąpili do zakonu. Atos porzucił służbę wojskową i powrócił do swoich dóbr. D'Artagnan pogodził się z hrabią de Rochefort, a pan Bonacieux zniknął, co kardynał obiecał wyjaśnić. Przyjaźń czterech muszkieterów pozostała niezłomna mimo rozstania, a ich przygody przeszły do legendy.
Miłość jest loterią, na której wygrywający zdobywa śmierć! Twoje szczęście, żeś przegrał, wierzaj mi, mój drogi.
Te mądre słowa Atosa do d'Artagnana po śmierci pani Bonacieux podsumowywały gorzkie doświadczenia, jakie przyniosła im walka z Milady. Historia trzech muszkieterów i d'Artagnana stała się legendą o przyjaźni, honorze i odwadze w czasach intryg i niebezpieczeństw XVII-wiecznej Francji. Ich dewiza "Wszyscy za jednego, jeden za wszystkich" pozostała symbolem niezłomnej solidarności i braterstwa.